گرچه مدگرایی و غرب گرایی دو مفهوم جدا از هم و دارای تعاریف متمایز از یکدیگرند، اما سیر تحولات تاریخی- اجتماعی در ایران به گونه ای سرنوشت این دو مفهوم را با هم گره زده است که هرگاه سخن از مدگرایی به میان می آید، مفهوم غرب گرایی نیز به ذهن، تبادر می کند، زیرا پس از رشد تکنولوژی در اروپا، سنّت ها مورد انتقاد قرار گرفت و جامعه به تدریج، اندیشه ها، طرز زندگی و نوع لباس را تغییر داد. در ایران پایبندی به سنت ها یکی از عوامل بقای خانواده و ارکان توجه به خاواده به شمار میرود.
طراحان لباس که خود پیشتاز در این امر هستند با تکیه بر طرح های غربی و آفرینش رنگ ها و طرح های بیگانه با فرهنگ و سنت ایرانی، ذایقه جوانان را در نوع پوشش تغییر داده اند.
جذابیت در طراحی پوستر ها و تصاویر تبلیغاتی مختص به تنوع در طراحی لباس نیست این طراحان برای جلب نظر مخاطبین خود از مانکن های ایرانی با آرایش های تند و زننده چشم های مخاطبین را به دیدن این نوع پوشش و ارایش عادت می دهند و حضور این مانکن ها را به زودی د ر خیابان های شهر نوید می دهند.مانکن ها به اصطلاح با پوشش اسلامی ظاهر میشوند پوششی که می توان ان را کاوری برای ادامه فعالیت های این مزون ها دانست.
امید است این روند به زودی متوقف شود زیرا با افزایش این سیر نزولی در فرهنگ حجاب به زودی شاهد حذف مقوله به نام پوشش هستیم.با پوشش حداقلی و شکافتن حجاب نوع جدید پوشش را ارائه می دهند و سلائق جوانان را به سوی بی بند و باری هدایت می دهند.
تبلیغات شایع شده در سطح شهر به طور گسترده فرونشستن سنت ها را به طلایه داران فرهنگ هشدار میدهد و بیلبورد ها و تصاویر منتشره در شهر جوانان با هر جهت فکری و فرهنگی را مورد تهاجم قرار داده است.
تخریب فرهنگ را به نوعی عمیق پیش گرفته اند که در مرحله بعد و در مد جدیدی که در آینده رواج خواهند داد بازسازی و بازگردانندن حیا و حجاب به جوانان بعید به نظر میرسد.
مسیر بی بازگشتی که تهاجمات غربی با نفوذ در جامعه پیش گرفته اند نیاز به مدیریتی قاطع دارد تا با افکار جوانان هم گون باشد و با پیشبرد اهداف اسلامی ایرانی نظر مخاطبین جوان را نیز تطمیع کند.
تسلط بر این مخرب فرهنگی نیاز به نگاه مدیریتی وانقلابی دارد که با شناخت نیاز های روز به رفع و بازسازی فرهنگ بپردازد.
